Dag 1 voor echt!

De eerste echte dag is al halverwege! Een leuke dag, al zeg ik het zelf,en wel hierom: 1. Ik ben niet wakker geworden om 5u van het ochtendgebed van de moskee 2. Stip op tijd aan het ontbijt en op tijd voor de Turkse les 3. Goed genoteerd en opgelet (maar er niets van onthouden) 4. De kinderen entertainen was makkelijker dan gedacht, het is een soort vrij spel op speelplein. Niet echt een plan wat we gaan doen maar alles improviseren en goed laten verlopen. Wat me wel opviel tijdens het voetballen is het cultuurverschil. De begeleiders zijn vriendelijk voor de kinderen en helpen ze, maar doen dat niet zoals animatoren bij ons. Hier doen de kinderen agressiever omdat ze niet leren van de ouders/begeleiders om anderen recht te helpen als ze vallen, om te excuseren en niet te vechten. De Turkse begeleiders gaan daarvoor zelf te hard op in het spel. Het grote probleem is dat alle vrijwilligers, die meestal wel zachtaardig zijn qua opvoeding, geen of niet genoeg Turks kunnen om echt in te grijpen. We kunnen wel ingrijpen als ze gaan vechten en ze doen zwijgen, maar niet vermanen of straffen. We kunnen gewoonweg niet uitleggen waarom ze iets fout doen. Zelfs als we dat zouden proberen zou het niet werken, wij werken daar maar 3 weken terwijl dat in hun hele leven en cultuur zit ingebakken. Dat is een van de redenen dat zij zo geweldadig protesteren of zelfs maar praten: ze aapten hun ouders na, kregen geen straf bij vechten,... dan krijg je natuurlijk vechtersbazen. Maar al bij al viel het mee om hun de eerste keer te entertainen, alleen die hitte blijft hinderen. Als je nog maar 20 meter loopt zweet je al alsof je een marathon hebt gelopen.. Het leuke na het spelen is wel de terugkomst met het minibusje! Met 15 in een busje waar voor 12 man plaats is, geweldige sfeer! Vreemd genoeg bewoog het busje een beetje als de muziek opstond, de kans dat het aan onze danskunsten lag lijkt me groot.. denk ik.. neih! het zal wel de auto geweest zijn! Genoeg voor nu! Deze avond een paar foto's!