Elke werkdag stage en de weekends die voorbijvliegen, het gaat allemaal heel snel.
Ergens wel jammer dat ik stage doe en geen les heb. Zo kom ik weinig in contact met andere erasmussers buiten mijn kamergenoten en Finse buren die ook stage doen. Gelukkig zijn er nog de roncalli feestjes en tripjes doorheen Ierland. De roncalli feestjes zijn eigenlijk house parties georganiseerd door de eramussers die met 8 denk ik in een huis samenwonen, dat Roncalli heet voor de een of andere reden. Maar dit is dus een heel leuke manier om iedereen te leren kennen omdat er geen luide muziek is die gesprekken onmogelijk maakt zoals op gewone fuiven. Je kan er spelletjes spelen maar evengoed gewoon in de zetels ploffen en allerhande gesprekken volgen die steevast beginnen met "Hoe heet je? Waar kom je van? Wat studeer je?" Voor iemand zoals mij die veel problemen heeft met namen is het gemakkelijker mensen te categoriseren per land. Veeeel gemakkelijker, gezien dat er meestal zo'n 30 man is op een roncalli feestje..
Maar dus! Echt geweldige mensen hier. Zoveel verschillende nationaliteiten en gewoontes en iedereen die probeert Engels te brabbelen en elkaar te helpen daarmee. Een heel gezellige bende waar ideeën voor dingen te doen gewoon spontaan komen en daaruit komen dan dingen zoals het UV-Holi feestje. Omdat feesten nog steeds niet helemaal mijn ding was heb ik mij maar opgeworpen als fotograaf, wat het heel leuk maakte om iedereen gelukkig te zien en de tijd van hun leven te hebben. Toch wel een grote motivatie om feestjes te fotograferen in het algemeen; mensen te zien genieten en lachen.
Gelukkig doen we ook andere dingen dan feesten. Zo zijn we naar Cork geweest, een bustrip van twee uur, om van daar uit naar Cobh te gaan met de trein. Cobh (aangeduid als locatie voor de nieuwsgierigen) is een klein dorpje aan het water met een pracht van een kathedraal. Anders dan de grijze saaie kerken van Waterford is dit eentje zoals we in België kennen met frutsels en versieringen en beelden. Zoals hieronder te zien. Deze foto staat niet op facebook maar op instagram, vandaar dat ik hem hier ook plaats. Voor alle andere foto's is er zoals altijd de facebooklink onderaan het blogbericht.
De foto doet uiteraard afbreuk aan hoe het in het echt was en ook aanvoelde. Kerkelijke kunst geeft soms een apart gevoel van dingen te kunnen meemaken hoe het vroeger was of te laten nadenken hoe mensen vroeger keken naar religie en kunstuitingen daarvan. Ook meteen de reden dat ik graag naar kerken ga, niet het geloof want ik ben agnost, maar de kunst die er te vinden is. En dat was in deze kathedraal niet anders.
Naast Cobh gaan we ook regelmatig naar andere plaatsen zoals Dungarven, Dunmore (een kustdorpje zoals Tramore) en Tramore zelf. Vooral deze laatste vind ik heel mooi omdat het anders is dan de kust bij ons. Het is niet het water zelf dat iets woeliger is dat mijn zo hard aantrekt, maar eerder de omgeving. Tramore is gelegen in een baai waarvan de wanden zoals in Scandinavische landen heel hoog zijn. En het is de combinatie van oerstevige rotsen met toch erbovenop zacht gras, dat meeveert en je meteen in slaap zou kunnen vallen, die mij mateloos blijft boeien, die het een zacht rustgevend karakter geeft. Foto's hiervan zijn ook te vinden in de facebook link.
Zo! Dit was het voor blogbericht nummer twee!
Feedback of opmerkingen mogen altijd, zo weet ik wat jullie als lezers leuk of interessant vinden, of juist niet.
Foto's zijn te vinden via:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.1038975649540379.1073741858.100002838623597&type=1&l=2f7680fced
Geen opmerkingen:
Een reactie posten