Stage
Ik doe dus stage bij de organisatie Brothers of Charity. In mijn afdelingen werken we met volwassenen met een aangeboren intellectuele beperking. Ze zijn dus in staat om vrijwel alle handelingen te doen zoals een gemiddeld persoon, maar blijven vaak steken op de mentale leeftijd van onder de 12. Desondanks zijn het allemaal stuk voor stuk hartelijke mensen met eigen persoonlijkheden met soms onverwachte diepte.
Zo was er een man van in de 30 met het syndroom van down die over het algemeen weinig zegt en moeite heeft met spreken. Vorige week vrijdag zag ik hem vrolijk meedoen met de bende, maar even later naar de rustige kamer gaan om een liedje op te zetten dat hem deed denken aan zijn moeder die pas was overleden. Niet alleen kon hij daarbij zeggen wat de herinneringen waren maar ook wat de herinneringen betekenden voor hem, uit welke emoties ze bestonden toen en nu. Onder de indruk is niet de juiste verwoording maar mijn reactie is toch wel ergens in die zone, dat hij in die mate kon nadenken, herinneren en dingen plaatsen. En dat terwijl hij in het algemeen vrij repetitief is in wat hij zegt en de onderwerpen waarover hij praat.
Toch wel een verrassing dus, en ook wel een herinnering om niet teveel te veronderstellen over wat ze wel en niet kunnen.
De brothers of charity is een landelijke organisatie die uit België kwam overgewaaid en in Ierland wijd verspreid is. De drie afdelingen waar ik stage doe zijn The Meeting Place (Tramore), Pfadfinders (Waterford) en Unit 10 (Waterford). In Unit 10 help ik bij machinaal hout klieven en dit tot aanmaakhout verwerken, bij de padfinders de knutselactiviteiten meedoen en bij de Meeting Place mee wandelen en in de tuin werken. Dit zijn de activiteiten die specifiek zijn per dagcentrum. Daarnaast zijn er nog andere activiteiten zoals sound therapy en kranten verdelen waarbij de cliënten uit de verschillende beschutte werkplaatsen kunnen aan deelnemen als ze willen. Dit kan wel enkel als er op voorhand afspraken zijn gemaakt met de ouders, maar er is wel steeds flexibiliteit als ze bijvoorbeeld geen zin hebben of te geprikkeld zijn voor bepaalde activiteiten. Dan wordt daar rekening mee gehouden.
Mijn dagindeling ziet er gemiddeld als volgt uit:
maandag
In de voormiddag het hout verwerken in Unit 10
In de namiddag sound therapy, waarbij de cliënten neerliggen en er op de achtergrond iemand zachte muziek speelt. Lijkt heel banaal maar is voor bepaalde cliënten ontzettend moeilijk en nodig omdat zij door bepaalde hersenkronkels heel moeilijk stil kunnen zitten en constant gespannen staan. Als begeleider is dit eigenlijk een uurtje ontspannen, heel welkom op een maandag.
dinsdag
Rustige ochtend in de Pfadfinders, geen vaste activiteiten maar er kan veel.
Namiddag is knutseluurtje. Opnieuw heel banaal maar wel een zinvolle oefening in ruimtelijk en creatief denken, in combinatie met de motoriek die niet altijd mee wil naar hun ideeën. Ergens wel droevig als ik naast een iets oudere man van 50+ zit die zich amuseert met klei, maar er wel uitziet als een trotse, integere man die een ambacht zou uitoefenen en een disciplineert leven zou leiden mocht hij die beperking niet hebben.
woensdag
Golfen met de cliënten in de voormiddag,
rustige namiddag waarbij ze vrij zijn om initiatief te kunnen nemen om te knutselen of even iets te willen halen in het centrum van Waterford dat op wandelafstand ligt van Pfadfinders.
donderdag
Donderdag is krantenrondbrengdag. Voornamelijk mensen van Unit 10, al zijn er ook van de Laundry en Landscape Maintaining, twee andere beschutte werkplaatsen van Brothers of Charity. Als het goed weer is, is dit heel leuk om te doen omdat het uitzicht prachtig is (de buitenwijken van waterford zijn gebouwd op de heuvels) en je vlot babbels kunt doen met elkaar zonder dat het erg is als het even stilvalt. De kranten rondbrengen duurt een hele dag met, afhankelijk van de hoeveelheid kranten en flyers, een uitgebreide lunchpauze ertussen. Deze lunchpauzes zijn in een Centra, een Ierse versie van Panos gecombineerd met een mini supermarkt.
vrijdag
Vrijdag is Meeting Place dag, met in de voormiddag een djembe-workshop en in de namiddag een sportactiviteit binnen.
Zo! Dat was het voor dit blogbericht, om het niet te lang te maken zal ik het hierbij houden en het volgende bericht iets sneller schrijven dan de tien-dagen-durende-tijd tussen het eerste en tweede bericht.
Net zoals de vorige keer zijn foto's te vinden op volgende link, ook beschikbaar voor mensen zonder facebook.
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.1038975649540379.1073741858.100002838623597&type=1&l=2f7680fced
maandag 27 februari 2017
donderdag 16 februari 2017
Eerste bericht uit Ierland!
Een beetje laat maar hieronder mijn eerste bericht vanuit Ierland!
Na de vlucht van anderhalf uur kwam ik zonder problemen aan in Dublin Airport, waarna een busrit van 3u mij naar Waterford bracht. Daar aangekomen was het even zoeken naar mijn verblijfplaats Manor Village. Op google Maps staat deze namelijk aangegeven als onderdeel van de main campus van de universiteit... Waar deze dus niet is... Gelukkig was er een conciërge die mij naar de juiste plaats bracht per auto en ineens ook een paar koekjes gaf, van een warm welkom gesproken!
Manor Village is een residentie van de Waterford Institute of Technology, de 'universiteit' die mijn stageplaats regelde. 'Universiteit' omdat het eerder een hogeschool is dan een universiteit, gezien het niveau lager is dan die van universiteiten en zij driejarige opleidingen aanbieden. Maar dit terzijde. De residentie heeft telkens vier kamers rond een keuken/leefruimte, iets wat je het beste kan vergelijken met een mini-appartement met vier slaapkamers en een eigen badkamer per slaapruimte. Er is een TV en een zogezegd 'fully equiped kitchen', maar zoals je wel kan verwachten is dit maar half waar en moesten wij zelf nog een paar kleinigheden kopen zoals keukengerief, wasproducten en dergelijke. Maar de belangrijkste dingen (kookplaten, oven, microgolf, vriezer en koelkast) zijn er gelukkig.
Een uurtje nadat ik de leefruimte ben binnengekomen en mijn spullen op de slaapkamer gezet had kwam mijn kamergenoot terug van de les. Anna is een Russische, leeft hier al twee jaar, studeert iets vergelijkbaar met criminologie, en heeft een aanstekelijke lach. Een dag later kwamen mijn andere twee kamergenoten ook aan uit België; Anne en Ella, twee Limburgers die orthopedagogie studeren aan de UCLL en net als mij stage komen doen.
Verder is het weer zoals iedereen mij had gezegd, namelijk grijs en regenachtig. Al zijn er ook zonnige dagen (blijkbaar de voorbije anderhalve maand voor wij hier aankwamen..) die het hele landschap prachtig maken. Waterford ligt dichtbij de kust en dichtbij een paar stevige heuvels met gevarieerde natuur. Het eerste weekend dat we hier waren hebben we nog niet veel gezien, vooral kennis gemaakt met de mensen en directe (stedelijke) omgeving. Het voorbije weekend (11-12 feb) zijn we wel even naar Tramore geweest, een dorp aan het strand tussen de heuvels. De foto's daarvan kan je vinden op volgende link trouwens: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.1038975649540379.1073741858.100002838623597&type=1&l=2f7680fced
(wees gerust, deze foto's zijn ook voor mensen zonder facebook te bekijken).
Op deze link komen trouwens alle foto's die ik maak in Ierland, en ik zal daarom de link ook elke blogpost opnieuw delen.
Tot zover het eerste bericht!
Tot later!
Na de vlucht van anderhalf uur kwam ik zonder problemen aan in Dublin Airport, waarna een busrit van 3u mij naar Waterford bracht. Daar aangekomen was het even zoeken naar mijn verblijfplaats Manor Village. Op google Maps staat deze namelijk aangegeven als onderdeel van de main campus van de universiteit... Waar deze dus niet is... Gelukkig was er een conciërge die mij naar de juiste plaats bracht per auto en ineens ook een paar koekjes gaf, van een warm welkom gesproken!
Manor Village is een residentie van de Waterford Institute of Technology, de 'universiteit' die mijn stageplaats regelde. 'Universiteit' omdat het eerder een hogeschool is dan een universiteit, gezien het niveau lager is dan die van universiteiten en zij driejarige opleidingen aanbieden. Maar dit terzijde. De residentie heeft telkens vier kamers rond een keuken/leefruimte, iets wat je het beste kan vergelijken met een mini-appartement met vier slaapkamers en een eigen badkamer per slaapruimte. Er is een TV en een zogezegd 'fully equiped kitchen', maar zoals je wel kan verwachten is dit maar half waar en moesten wij zelf nog een paar kleinigheden kopen zoals keukengerief, wasproducten en dergelijke. Maar de belangrijkste dingen (kookplaten, oven, microgolf, vriezer en koelkast) zijn er gelukkig.
Een uurtje nadat ik de leefruimte ben binnengekomen en mijn spullen op de slaapkamer gezet had kwam mijn kamergenoot terug van de les. Anna is een Russische, leeft hier al twee jaar, studeert iets vergelijkbaar met criminologie, en heeft een aanstekelijke lach. Een dag later kwamen mijn andere twee kamergenoten ook aan uit België; Anne en Ella, twee Limburgers die orthopedagogie studeren aan de UCLL en net als mij stage komen doen.
Verder is het weer zoals iedereen mij had gezegd, namelijk grijs en regenachtig. Al zijn er ook zonnige dagen (blijkbaar de voorbije anderhalve maand voor wij hier aankwamen..) die het hele landschap prachtig maken. Waterford ligt dichtbij de kust en dichtbij een paar stevige heuvels met gevarieerde natuur. Het eerste weekend dat we hier waren hebben we nog niet veel gezien, vooral kennis gemaakt met de mensen en directe (stedelijke) omgeving. Het voorbije weekend (11-12 feb) zijn we wel even naar Tramore geweest, een dorp aan het strand tussen de heuvels. De foto's daarvan kan je vinden op volgende link trouwens: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.1038975649540379.1073741858.100002838623597&type=1&l=2f7680fced
(wees gerust, deze foto's zijn ook voor mensen zonder facebook te bekijken).
Op deze link komen trouwens alle foto's die ik maak in Ierland, en ik zal daarom de link ook elke blogpost opnieuw delen.
Tot zover het eerste bericht!
Tot later!
Abonneren op:
Posts (Atom)